انتخابات مجلس نهم به سرانجام رسید؛ اتفاقات و نکات ظریف و قابل توجه در هر دو مرحله کم نبود. از ردّ صلاحیت شهاب‌الدین صدر و حذف اشخاصی همچون احمد ناطق نوری، شیخ قدرت علیخانی، کواکبیان و خبّاز گرفته تا نحوه تبلیغات و رقابت افراد و جریان‌های سیاسی، همه و همه قابل تحلیل و بررسی است. در این چند سطر قصدم پرداختن به عملکرد انتخاباتی خانم عفت شریعتی، نماینده فعلی مشهد و کلات در مجلس است که البته در دور دوم انتخابات از ورود به مجلس نهم باز ماند.
از همان مرحله اول حرف و حدیث‌هایی درباره وی به راه افتاد. ابتدا شایعه‌ای جدی مطرح بود مبنی بر اینکه وی ابتدا ردّ صلاحیت شده، ولی با وساطت برخی متنفّذین صلاحیت وی تأیید شده است. نکته بعدی در خصوص حضور وی در فهرست جبهه متحد اصولگرایان بود. شورای مرکزی جبهه متحد نام هفت نفر را برای حوزه مشهد و کلات اعلام نمود و از بین آنان انتخاب پنج نفر نهایی را به عهده هیئت داوری جبهه متحد در استان گذاشت. در این میان ذکری از عفت شریعتی که ابهامات جدی در خصوص همراهی وی با جریان فتنه در سال ۸۸ وجود داشت در میان نبود. اما در اقدامی غیرمنتظره هیئت داوری استان متأثر از فشارها و لابی‌های گسترده، به جای دو نفر، سه نفر را حذف کرد و نام عفت شریعتی را به فهرست اضافه نمود.
خانم شریعتی در دور اول توانست به عنوان نفر ششم به مرحله دوم انتخابات راه یابد. اما ماجرای دور دوم از جنس دیگری بود. سه نماینده دوره هشتم یعنی آقایان کریمی و آرین‌منش و خانم شریعتی به همراه حجت‌الاسلام بحرینی که دارای پایگاه خوبی در بین دانشجویان و جریانات مردمی بود به دور دوم راه یافتند. اینجا بود که زنگ خطر برای شریعتی به صدا درآمد. کریمی و آرین‌منش به تنهایی دارای عِدّه و عُدّه فراوانی بودند و هر کدام سرلیست یکی از جبهه‌های موازی پایداری و متحد اصولگرایان. از سوی دیگر، جریانات مستقل و مردمی تمایل زیادی به حجت‌الاسلام بحرینی داشتند. همه اینها احتمال حذف شریعتی در مرحله دوم انتخابات را به شدت قوت بخشید.
شریعتی برای کسب نتیجه تلاش زیادی کرد. شاید بتوان گفت وسیع‌ترین و بالتبع پرهزینه‌ترین تبلیغات در این مرحله از آن وی بود. حتی کار تا آنجا بالا گرفت که در تبلیغات وی، از او به عنوان تنها نماینده زن مشهد و شرق کشور یاد شد و این شعار مطرح شد که: “نگذاریم زنان از مجلس حذف شوند.” این یعنی مصداق مثل عربی که: “الغریق یتشبّث بکلّ حشیش”. همه اینها به جز شایعاتی است مبنی بر پرداخت وجوه نقدی در برخی مناطق روستایی و حاشیه‌ای شهر مشهد. اما آنچه بهانه این چند سطر شد هیچ‌کدام اینها نیست، بلکه انتشار جمله‌ای منسوب به رهبر معظم انقلاب از سوی ستاد تبلیغاتی وی بهانه نگارش این سطور است. در روزهای پایانی تبلیغات دور دوم، پیامکی منتشر شد با این متن: “رهبر انقلاب: کسی نمی‌تواند جای خانمها در مجلس را بگیرد. (رأی ما عفت شریعتی)” همین متن (با یک تفاوت بسیار جزئی) در تبلیغات وی در صفحه ۲ روزنامه خراسان مورخ ۱۴ اردیبهشت نیز درج شد. اما نکته مهم اینجاست که مشابه این جمله ابداً در پایگاه رهبر انقلاب یافت نمی‌شود.
متأسفانه برخی برای رسیدن به اهداف خود حاضرند هر چیزی را هزینه کنند، حتی اگر این هزینه از جایگاه ولی فقیه و انتساب مبهم یک جمله به آن باشد. مشابه همین هزینه‌سازی‌ها از سوی طرفداران دیگر کاندیدای مشهدی یعنی آقای کریمی نیز به طریقی دیگر اتفاق افتاد، البته نه به این صراحت. بر فرض که جمله مذکور یا مشابه آن متعلق به رهبر انقلاب باشد، آیا مدعیان ولایت‌مداری برای رسیدن به صندلی مجلس مجازند که از ایشان هزینه کنند؟ یا بر عکس باید آمادگی هزینه نمودن از خودشان و آبرویشان برای تحقق ارزش‌های نظام ولایت فقیه را داشته باشند؟
پی‌نوشت: تعمداً این یادداشت را پس از پایان انتخابات منتشر نمودم تا شبهه‌ای نباشد و متهم به تخریب انتخاباتی نشوم.